o wszystkim co najlepsze.

Tomi

Znamy już więc oficjalne stanowisko Microsoftu dotyczące ceny konsoli Xbox360, oraz wersji, w jakich będzie sprzedawana. Po wyjściu już nieco z szoku, jaki spowodowała cena opcji z twardym dyskiem, czas na nieco refleksji i chłodnych wyliczeń związanych z faktyczną sumą wszystkich kosztów związanych z zakupem tego sprzętu.

Tak jak już wielokrotnie wspominaliśmy na łamach naszego serwisu ciężko jest oceniać Microsoft z punktu widzenia uczciwości i prawdomówności w kwestii ceny swojego nowego wyrobu. Z jednej strony słychać głosy niezadowolenia, bo jakby na to nie patrzeć przyszło nam dopłacać za twardy dysk zupełnie osobno, a wydatek stu euro to już nie w kij dmuchał i wielu z nas nie będzie sobie mogło pozwolić na dodatkowe koszta związane z zakupem upragnionego sprzętu. Z drugiej jednak strony Microsoft nigdy oficjalnie nie potwierdził i nie obiecał, że sugerowana cena 299 dolarków będzie obejmować zestaw z HDD. Miał być sprzęt za tą cenę i jest, tyle, że odpowiednio poobcinany i w zasadzie wyzbyty z większości smaczków. Naprawdę trudno było oczekiwać, że nowa generacja konsol będzie niemal w tej samej cenie co starsza. Cena ujawniona przez Microsoft dla większości trzeźwo myślących ludzi była do przewidzenia. Cała reszta będzie musiała się z czasem z tym pogodzić i zmienić marzenia albo plany prowadzące do ich realizacji.

Brak dysku twardego to największy cios. Wprawdzie wszyscy developerzy zgodnie twierdzą, że nie będzie najmniejszych problemów z uruchamianiem gier, ale z drugiej strony wyraźnie zaznaczają, że wydłuży się czas ładowania danych do pamięci konsoli (nawet 2 -3 krotnie), a co z tym idzie dłużej będziemy czekać na loading gry. Rozwiązanie zdecydowanie odradzane osobą niecierpliwym.
Jak się to ma do żywotności napędu? Na pewno skróci to czas jej bezproblemowej pracy, ale z drugiej strony napędy DVD9 nie są nowością na rynku i technologia ich wytwarzania została już dopracowana w takim stopniu, że wyeliminowano większość z niedoróbek, które skazywałyby nas na zakup nowego sprzętu już po kilku miesiącach jego pracy. Poza tym Microsoft znany jest z troski o techniczny aspekt swojego sprzętu i należy mieć nadzieje, że wykaże się takim samym profesjonalizmem jak w przypadku „starego” Xboxa, w których awarie jakiegokolwiek z elementów zdarzały się niezmiernie rzadko. Zabawnego tematu płonących kabli zasilających nie będę omawiał.

I tu ciekawostka. W konkurencyjnym sprzęcie firmy SONY – PS3 braku twardego dysku nie postrzega się już tak dramatycznie. Sam Ken Kutaragi stwierdził, że HDD w PS3 będzie wykorzystane głównie jako nośnik muzyki, zdjęć oraz stuffu ściągniętego z sieci. I nie przejmuje się tym, że dyski Blu-Ray mają trzy razy większą pojemność i tym samym więcej będzie musiało być przerzucane do pamięci konsoli, że napędy te są nowością na rynku i ciężko stwierdzić, jak będą zachowywać się w „praniu”. Kutaragi się nie przejmuje – to czemu my mamy się przejmować?

Oczywiście jeśli dysk twardy znajdzie się jednak w waszym zestawie specjalne oprogramowanie wykorzysta go we właściwy sobie sposób. Jeśli pamiętacie szybkie ładownie leveli w Halo lub Doomie to wiecie o czym mówię. Gry korzystać będą z wolnej przestrzeni twardego dysku tworząc na nim obszary, w których zapisywane będą najważniejsze elementy silnika, po to, aby nie musieć za każdym razem odczytywać ich z dysku. Zapełnianie tego bufora będzie się odbywać tylko raz, podczas pierwszego uruchamiania programu. Potem gra ładować będzie się już o wiele szybciej.

Rozwiązanie problemu z brakiem HDD podsunął developerm sam Microsoft. Podarował im aż 512 MB RAMu, który w opiniach ekspertów jest o wiele ważniejszy, niż przestrzeń dysku z jakiej gra mogłaby skorzystać. I całe szczęście, że obiecanki Allarda dotyczące przemyślanej konstrukcji konsoli nie było pustym gadaniem.

Niestety jest troszkę więcej minusów związanych a absencją tego elementu w trzewiach Xboxa360. Brak twardego dysku to także brak kompatybilności wstecznej. Pliki z poprawkami do gier (popularnie zwane łatkami lub „pathe”) nie mają gdzie zostać przechowywane, tak więc stara, znana i lubiana kolekcja gier z Xboxa będzie musiała poczekać, aż do momentu, kiedy zgromadzimy troszkę więcej pieniążków i dokupimy brakujący element.
A co z sejwami z gier? No i tu też jest problem, bo bez twardziela lub 64 MB memorki ani rusz. Niestety ani jeden ani drugi nie jest dostępny w zestawie podstawowym (Core), więc z miejsca doliczcie sobie 40 euro za kartę pamięci i nie zapomnijcie o jej zakupie, lub bierzcie ją pod uwagę przy zamówieniu.
Oczywiście multiplayer oraz dobrocie związane z pracą w sieci także możemy sobie darować. Całe szczęście, że konsola będzie chociaż funkcjonować jako domowy zestaw kina domowego, także wtedy, kiedy nie będzie wyposażona w HDD. Opcje dotyczące dekodowania filmów DVD zawarte będą zapewne w dashboardzie (guide) konsoli.

W kwestii sprowadzenia Xboxa360 spoza granic naszego kraju niewiele można powiedzieć. W zasadzie we wszystkich krajach Unii Europejskiej obowiązują podobne standardy dotyczące napięcia w sieciach energetycznych oraz ujednolicone zasady wyświetlania obrazu w systemie PAL. Można się jednak natknąć czasami na drobne problemy (na inny wygląd wtyczki), ale są one do obejścia, bez potrzeby „twardej” ingerencji w bebechy samej konsoli.
Amatorzy płacenia w dolarkach natkną się jednak na bardziej poważne problemy. Pierwszym będzie na pewno kupno transformatora 110/230V, drugim blokada regionalna na płyt DVD (mapkę regionalizacji znajdziecie tutaj) no i trzecim, najważniejszym, tryb wyświetlania obrazu w systemie NTSC. Nic mi nie wiadomo o tym, żeby Xbox360 miła możliwość zmiany tego trybu na PAL, więc albo czekamy aż coś się wyjaśni albo rezygnujemy z amerykańskiego zakupu.

Najlepszym rozwiązaniem będzie więc kupno konsoli u lokalnych, lub sprawdzonych ogólnokrajowych sprzedawców tego typu sprzętu, którzy sprowadzać go będą z krajów ościennych (najczęściej z Niemiec) i przy odrobinie szczęścia otoczą nas okresem gwarancyjnym oraz usługami serwisowymi.

Co do reszty różnic pomiędzy zestawami sytuacja nie wygląda już może tak tragicznie, ale o pewnych szczegółach należy jednak wspomnieć.

Pierwszym jest pad, który w podstawowej wersji zestawu zamieniono na przewodowy. Już nie będę się wgłębiał w polemikę, jak to się ma do szumnych zapowiedzi Microsoftu dotyczącej wykorzystania w pełnym zakresie technologii bez kablowej, jedynie wspomnę, że fakt ten może doskwierać również w innej płaszczyźnie.
Zakładając, że jesteśmy szczęśliwymi posiadaczami telewizora lub projektora z trybem wyświetlania HDTV, który ze względu na pewne niuansy techniczne i czysto marketingowe nie produkuje się w małych rozmiarach (28 cali wzwyż), to siedząc w pewnej odległości przed ekranem ciężko nam będzie przyzwyczaić się do ciągniętego przez pół pokoju kabla. Albo dwóch kabli, jeśli cenimy sobie rozrywkę multiplayerową. Jak na tak nowoczesny sprzęt, który nota bene ma stanowić centrum multimedialne naszego domu, będzie to niesamowicie archaiczny widok.
Z resztą i tak będziemy musieli dokupić odpowiednie kable do podłączenia konsoli z odbiornikiem HDTV, bo wersja Core ich nie przewiduje.

Dużą stratą dla niektórych żądnych wrażeń graczy może być brak aktywacji usługi Live, wynikającej bezpośrednio z braku dysku twardego. Przypomnijmy, że pakiet Silver umożliwia nam dożywotnie (bo nie płatne) korzystanie z Live!, a w skład udostępnionych usług wchodzi stworzenie własnego profilu (Gamer Profile), dostęp do sklepu internetowego (Xbox Live Marketplace), możliwość porozumiewania się za pomocą tekstu i głosu z innym użytkownikiem Live!, rozmowa z użyciem obrazu (Video Messages) z innym użytkownikiem Live! (ale tylko jeśli kolega/koleżanka po drugiej stronie posiada pakiet Gold) oraz dostęp do niektórych gier on-line jeśli nie trzeba za nie płacić.
Oczywiście zabraknie takich perełek jakie są w pakiecie Gold czyli możliwość gry on-line w każdą z gier stworzonych na Xboxa360 (a tą możliwość będą miały wszystkie tytuły), Video chat czy branie udziałów w turniejach i rankingach.
Wersja Silver daje nam już posmakować wielkiego świata Live!, stworzonego przez Microsot, który nie ma sobie równych. Jak dotąd jest to najbardziej zaawansowana i dopracowana tego typu usługa na świecie.

Brak headsetu czy pilota miłosiernie pominę, bo są to bajery które można dokupić za niewielkie już w sumie pieniądze i śmiało można się bez nich przez pewien czas obejść. Z resztą i tak z początku będziemy zbyt pochłonięci grami by dostrzec ich brak.

Patrząc jednak przez pryzmat niespecjalnie wysokich zarobków u nas w kraju wypuszczenie wersji zubożonej nie jest tak skończenie głupim pomysłem na jaki mogłoby na pierwszy rzut oka wyglądać. Zawsze przecież możemy z czasem dokupić brakujące oprzyrządowanie ciesząc się fantastycznymi grami od samego początku. Cóż z tego, że ładować się będzie nieco dłużej? Że rodzina w domu stale będzie się potykać o kable? Że mimo kabelka udostępnionego nam łaskawie w usłudze neostrada przez kochaną TePkę nie skorzystamy z dobrodziejstw Live? Mamy przecież najbardziej wypasiony technicznie sprzęt na rynku, mamy najwspanialsze gry, najlepszą graficzkę i nic lepszego na razie nie może nam się przytrafić! Chrzanić wszystko inne. Resztę zawszę mogę dokupić, jeśli tylko mam na horyzoncie jakieś perspektywy.
Pamiętajcie wybór należy do Was, ale co tylko wybierzecie i tak jesteście wygrani i przez najbliższe kilka miesięcy będziecie mieli sprzęt, któremu nic na rynku nie będzie w stanie się równać.
I o to w tym wszystkim chodzi.